YARGITAY Hukuk Genel Kurulu Esas: 2012/2-654 Karar:2012/817Tarih:21.11.2012 - Korunmaya muhtaç olan çocuk hakkında bakım ve sağlık tedbirlerinin alınması - Görev Özet:Korunmaya ihtiyacı olan çocuk hakkında bakım ve sağlık tedbirlerini alma görevi Çocuk Mahkemelerine aittir. Çocuk Mahkemeleri bulunmayan yerlerde, bu mahkeme kurulup göreve başlayıncaya kadar Aile Mahkemeleri, Aile Mahkemeleri bulunmayan yerlerde ise Asliye Hukuk Mahkemeleri yetkilidir. ( 5395 sayılı kanun, ÇKK, madde 1, 2, 3, 28/1, 5, 26 ) Taraflar arasındaki "5395 sayılı kanun gereğince koruma tedbiri alınması" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Eskişehir 3.Aile Mahkemesi'nce davanın görevsizlik nedeniyle reddine dair verilen 27.06.2011 gün ve 2011/631 esas, 2011/681 karar sayılı kararın incelenmesi davacı vekil tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesi'nin 28.03.2012 gün ve 2011/14176 esas ve 2012/7436 karra sayılı ilamı ile; (..İstek, korunmaya ihtiyacı olan mağdur çocuk hakkında 5395 sayılı yasaya göre bakım ve sağlık tedbiri alınmasına ilişkindir. Çocuk mahkemesi, asliye ceza mahkemesi ile sulh ceza mahkemesinin görev alanına giren suçlar bakımından, suça sürüklenen çocuklar hakkında açılacak davalara bakar ( 5395 s. ÇKK md. 26/1 ). Ancak, olayda suça sürüklenen bir çocukla ilgili bir tedbir isteği değil, korunmaya ihtiyacı olan çocuk hakkında bakım ve sağlık tedbirinin uygulanması talep edildiğine göre, bu çocuklar hakkında tedbir kararı alma görevi, Aile Mahkemesine aittir. ( 5395 s. ÇKK md. 48/4 ) O halde işin esasının incelenmesi gerekirken eskişehir Çocuk Mahkemesinin görevli olduğunun kabulü ile yazılı şekilde karar doğru görülmemiştir...) gerekçesiyle, bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir. Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü; Dava, 5395 sayılı kanun'un 5/1-c ve 5/1-d maddeleri uyarınca bakım ve sağlık tedbirlerine hükmedilmesi istemine ilişkindir. ......Direnme yoluyla hukuk Genel Kurulu önüne gelen uyuşmazlık; 5395 sayılı kanunun'un 5/1-c ve 5/1-d maddeleri uyarınca çocuklarla ilgili bakım ve sağlık tedbirlerini almaya aile mahkemelerinin mi yoksa çocuk mahkemelerinin mi görevli olacağı noktasında toplanmaktadır. Öncelikle, uyuşmazlığın çözümünde etkili yasal düzenlemelerin irdelenmesinde yarar bulunmaktadır. Çocuklar hakkında koruma tedbirleri konusunda,5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nda hüküm bulunduğu gibi, başta Türk Medeni Kanunu olamk üzere, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Kanunu, Aile Mahkemelerinin Kuruluş ve Görev ve Yargılama Usüllerine Dair Kanun, Ailenin Korunmasına Dair Kanun gibi diğer özel kanunlarda da hükümler bulunmaktadır. ....... Kanunda çocuk hakkında tedbir isteme yetkisi çocuğun anası, babası, vasisi. bakım ve gözetiminden sorumlu kimse, Sosyal Hizmetler ve Öocuk Esirgeme Kurumu ve Cumhuriyet Savcısına verilmiştir. ( md. 7/1 ). Çocuk mahkemesi korunmaya ihtiyacı olan çocuk hakkında, koruyucu ve destekleyici tedbir kararının yanında 22.11.2001 tarihli ve 4271 sayılı Türk Medeni Kanunu hükümlerine göre velayet, vesayet, kayyım, nafaka ve kişisel ilişki kurulması hususlarında da karar vermeye yetkilidir ( md.7/ 7 ) Somut olay değerlendirildiğinde; davacı kurum tarafından çocuk Birsel hakkında 5395 sayılı kanun'un 5/1-c ve 5/1-d maddeleri uyarınca bakım ve sağlık tedbirlerine hükmedilmesi talep edilmiştir. Öte yandan Eskişehir ilinde aile mahkemesi ile birlikte çocuk mahkemesi de bulunmaktadır. ÇKK'nın yukarıda bahsi geçen hükümleri gözetildiğinde, somut olay itibariyle hakkında bakım ve sağlık tedbirleri istenen çocuk hakkında, bu tedbirleri vermeye görevli mahkemenin çocuk mahkemesi olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca; korunmaya ihtiyacı olan çocuk hakkında bakım ve sağlık tedbirleri alma görevinin Aile Mahkemelerine ait olduğu yönündeki Özel Daire bozmasına karşı, yerel mahkemenin 5395 sayılı kanun'da öngörülen tedbirleri alma görevinin çocuk mahkemelerine ait olduğu gerekçesi ile önceki kararda direnmesi usul ve yasaya uygundur. Bu nedenle direnme kararı onanmalıdır. Sonuç: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle (ONANMASINA), 6217 sayılı Kanun'un 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen "Geçici madde 3″ atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 440.maddesi uyarınca karar düzeltme kapalı olmak üzere 21.11.2012 gününde oyçokluğu ile karar verildi.